Wytrzymałość gwintu uwarunkowana jest od różnorodnych czynników, z których pewne mogłyby przyspieszyć procesy korozyjne oraz destabilizować konkretne połączenie. Odporność fizykochemiczna danego gwintu mogłaby ulegać zmianom na skutek działania czynników pogodowych, wpływu chemikaliów, czy ekstremalnych wartości zmian temperatury.

Uszkodzenie gwintów może wystąpić także na skutek nadmiernego obciążenia, co może wywołać awarie mechaniczne. Pośród różnorodnych wad wymienić moglibyśmy przykładowe okoliczności, które opierając się na zatarciu albo ścięciu gwintu, czy jego rdzewieniu. Mogłoby to być efektem braku właściwej ochrony albo nieprawidłowej eksploatacji. Gwinty rurowe oraz metryczne należą do grupy gwintów nazywanej jako trójkątne. W zależności od danego zastosowania, mogłyby być stosowane jako gwinty zwykłe, grube i małe. Złączenie gwintowe nazywane jest scaleniem rozłącznym, w którym łącznikiem jest wkręt lub [roleta zewnętrzna zacina się] śrubka z nakrętką. Połączenia gwintowane mogłyby zawierać akcesoria dodatkowe w formie taśmy, podkładek albo zawleczek.

Niezależnie od tego, czy jest to gwint wkrętowy czy śrubowy, najbardziej istotne jest zapewnienie stałej siły dociskowej, która zapewniałaby niezmienne połączenie wszystkich elementów. Złączenia gwintowane mają postać powiększenia w aplikacjach zamieniających ruch obrotowy na ruch postępowy. Rozbiór złączeń gwintowanych nie powinien stanowić żadnego problemu. Przed jakimkolwiek zamontowaniem konieczne jest dokładne obliczenie odporności danego złączenia tak, żeby mieć pewność, że będzie ono spełniało swoje funkcje w określonym wypadku.

Jest to niezwykle ważne, gdyż różne okoliczności środowiska pracy mogą wyróżniać się różnymi obciążeniami. Dlatego też jakakolwiek sytuacja wymaga odmiennej odpowiednio dopasowanej metody przeprowadzania obliczeń odporności.